این تعبیر حاج یوسف از لبنانی های پولدار ابیجان درباره این شهر بود.اما چرا؟

ابیجان پایتخت اقتصادی ساحل عاج با حدود شش میلیون نفر جمعیت است. شاید باورتان نشود که در این شهر پولدارهایی هستند که برای خرید یک دست لباس با هواپیما به فرانسه می روند و برمی گردند. من و خانواده ام دو سالی در یک ساختمان نسبتا معروف ابیجان به نام El Nasr زندگی می کردیم. ما یک مگان تخم مرغی مدل 1998 داشتیم که اگر الان ایران بود برای خودش قدر و قیمتی داشت، ولی شاید باور نکنید که در پارکینگ آن ساختمان اگر مثلا 50 تا ماشین پارک شده بود، ماشین ما از نظر قیافه و قیمت در رده 45 به بعد بود.

خلاصه اینکه ابیجان به خاطر بندر بسیار فعالش که بعد از بندر دوربان در آفریقای جنوبی پررفت و آمد ترین بندر زیر صحرا در آفریقاست، دبی غرب آفریقا محسوب می شود و کشورهایی محصور در خشکی مثل جمهوری مالی، بورکینافاسو و نیجر عمده واردات و صادرات شان را از این بندر تامین می کنند. به همین دلیل محل کسب و کار خیلی خوبی است و من خودم لبنانی هایی را می شناختم که با نداری اومدن تو این شهر و چندساله بارشون رو بستند.

اما این شهر فقط پدر پولدارها نیست، بلکه مادر فقرا هم هست. این شهر :

علت اینکه می گن مادر فقرا، این است که این شهر به دلیل ویژگی هایی که دارد، به هر حال به فقرا هم نان می رساند. یکی از این ویژگی ها باران های استوایی سیل آسای آن است. مثلا یک بار ما با خانواده داشتیم بعد از صرف شام در منزل یکی از همکاران سفارتی به خانه بر می گشتیم که گرفتار باران شدیم. باید بگویم وقتی در ابیجان باران می گیرد گاهی 24 ساعت پشت سر هم باران می بارد و تقریبا زندگی در شهر مختل می شود. ما هم طبق معمول در یکی از خیابان ها ماشین مان خاموش کرد. خوشبختانه با اینکه از ساعت 12 گذشته بود و شهر خلوت بود همان جوان هایی که تو قسمت قبل گفتم از راه رسیدن. هفت هشت نفری می شدن. ماشن ما رو از چند تا خیابون هل دادن تا تو پارکینگ. مثلا میشه گفت از میدون ونک تا پارک وی، البته با حذف سربالایی. آخرش هم یک 10 هزار سیفایی با کمال میل تقدیمشون کردم ( حدود 18000 تومن ما) که اونها گرفتن و با خوندن آوازه و شادی رفتن.

قسمت بعدی: مالاریا و بیماری های دیگر